ภาพและเนื้อหาฉบับเต็ม ๆ อยู่ที่ http://in-my-mind.diaryis.com/2011/12/17 โดย คุณหมอนาน่า
จากที่ทิ้งท้ายไว้หน้าที่แล้วตรงมื้อเที่ยงของวันแรก ที่หมูกลับไปซ่อมประตูห้องน้ำ 55++ ไดนี้ก็จะต่อกันที่กิจกรรมช่วงบ่ายค่ะ
หลังจากแยกย้ายกันไปทำมื้อกลางวันเสร็จ ก็กลับมารวมตัวกันที่ รร. อีกครั้งจัดการให้เด็กๆเข้าแถว แล้วทำการแบ่งเป็นสามกลุ่ม กิจกรรมของช่วงบ่ายนี้ คือ
“แข่งกีฬาเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างครูอาสากับเด็ก” ตัวหมูเองไม่ได้เข้าแข่งด้วย เพราะมีภารกิจต้องทำขนมหวานเลี้ยงเด็ก ๆ ต่อ แต่ก็แอบแว๊บ ๆ ออกมาดูบรรยากาศอยู่เป็นระยะ ๆ เกมแรกเริ่มแล้ว …. ผู้เข้าแข่งขันล้อมวงกัน ปรี้ดดดด …สิ้นเสียงนกหวีดเริ่มการแข่งขันเท่านั้นแหละ ฝุ่นตลบ!! ทั้งครูทั้งเด็กมุ่งมั่นกันมาก ๆ
ตัวเล็กคนนี้ … ไปรอบก่อนยังเป็นเด็กยิ้มอยู่เลย มารอบนี้พูดเก่ง และแสบมาก พอเริ่มแข่งปุ๊บ
โดนพี่โตๆไล่เหยียบลูกโป่งก็ตกใจ ทำท่าจะร้องไห้ ครูๆก็เลยแอบกระซิบว่า เดี๋ยวหนีอย่างเดียวเลยนะลูก พอเป่าเริ่มครึ่งหลังปุ๊บ ..หนูก็วิ่งตื๊ออ ออกมานอกวงไกลมาก แล้วก็ยืนรออยู่จนจบการแข่งขัน 555++
เกมต่อไป … เตรียมพร้อม นักกีฬาคนสุดท้ายนี่ สงสัยจะเป็นเด็กโข่ง 5555++ ซักพักเปลี่ยนเอาเด็กโข่งมายืนข้างหน้า เล่นก่อน Size ผู้รับกับผู้ส่งต่างกันลิบลับ แต่ก็ไม่เป็นปัญหา ยังส่งกันชิว ๆ มีโค้ชของทีมคอยกำกับอย่างใกล้ชิด หลังจากแข่งเกมนั้นเสร็จ หมูก็เข้าครัวไปทำขนมต่อ เลยไม่มีรูปในกล้องของตัวเอง บางส่วนเป็นรูปจากกล้องของเพื่อนครูอาสาอื่น ๆ ค่ะ
ทำขนมไปได้ซักพัก ได้ยินเสียงเฮ ๆๆๆๆ ดังลั่น อดรนทนไม่ไหว ต้องแอบออกมาดู กำลังแข่งรับลูกโป่งน้ำกันนี่เอง สองทีม ผลัดกันรับ ผลัดกันโยน ฝ่ายไหนทำลูกโป่งแตกก็เสียคะแนนไป น้องเสื้อเขียวคนนี้เป็นมือรับของฝั่งขวา รับเก่งมาก รับเท่าไหร่ลูกโป่งก็ไม่มีแตก บรรดาครูอาสาที่เชียร์อยู่ด้านหลัง ลุ้นยิ่งกว่านักกีฬาซะอีก 5555++ เมื่อการแข่งขันจบลง คนแพ้ก็โดนทำโทษแบบเบาๆ … ด้วยการแต่งหน้า (กรรมการการแข่งบอกว่า เป็นอุบายให้เด็กๆอาบน้ำล้างหน้า เอิ้ก ๆ)
……
……
ตกตอนเย็น….กับข้าวเสร็จเรียบร้อย ก็ชวนพ่อกับแม่ทานข้าว แม่ก็คุยอะไรกับพ่อไม่รู้ ซักพักพ่อก็หยิบกระทะใบเก่าออกมา เอาพริกลงคั่ว …ทีแรกก็คิดว่าพ่อจะทำพริกแห้ง เลยขอหลบไปมุมประตู … กลัวจามเพราะกลิ่นพริก
แต่ปรากฏว่าไม่ใช่ค่ะ ..แม่ให้พ่อตำน้ำพริกให้เราทานต่างหาก ทีนี้หมูก็เลยได้เห็นขั้นตอน การตำน้ำพริกสูตรชาวบ้านแล้วววว ซึ่ง … สร้างความตื่นตะลึงมาก ๆ เพราะทำให้ได้รู้ว่า “ในน้ำพริกก็ใสหนูนาลงไปด้วยเหมือนกั๊นนน”
หนูนานี่ จริงๆเป็นอาหารระดับหรูของชาวบ้านค่ะ ปกติเค้าจะกินกันแค่ข้าว กับน้ำพริกเท่านั้น ไม่ค่อยมีโอกาสได้กินเนื้อสัตว์ อย่างหมูเนี่ย เค้าซื้อมาเลี้ยงเพื่อไว้ขาย เวลาบ้านใครในหมูบ้านจะมีงานใหญ่ เช่น งานแต่ง ก็จะมาซื้อหมูที่เพื่อนบ้านเลี้ยงนี่แหละ ไปทำอาหาร จะไม่มีการ ฆ่าหมู ฆ่าไก่ทำอาหารทานในเวลาปกติ
หนูนาจึงเป็นเนื้อสัตว์อย่างดี ที่หาได้เอง ไม่ต้องเสียเงินซื้อมา ถ้ามีแขกมาที่บ้าน ….เจ้าของบ้านก็อาจจะทำแกงหนูต้อนรับ ซึ่งรอบที่แล้ว ก็มีบ้านนึงทำให้ครูอาสาทาน เค้าเล่าว่าตอนแรกได้ยินว่า พ่อบอกจะทำแกงหนม ๆ น้องก็เข้าใจว่าเป็นอาหารพื้นเมือง พอเอาชามมาวางเท่านั้นแหละ หัวเป็นหัว ฟันยังอยู่ครบเลย (แล้วส่วนหัวนี่แหละ คือ ส่วนอร่อยที่สุด ที่เจ้าของบ้านจะเก็บไว้ให้แขกทานเท่านั้น)
ก็ตื่นตะลึงกันไป แต่ก็ต้องทดลองทานตามมารยาท รอบนี้ ก็โดนกันไปสองสามบ้าน เลยกลายเป็นเรื่องเฮฮาของชาวค่ายแม่ฮองกลาง ถ้าใครไม่ได้ชิมแกงหนู ถือว่ามาไม่ถึงแม่ฮองกลาง ^^
คือ ณ จุดนี้ เราเข้าใจในวิถีชาวบ้านนะคะ การที่เราพูดเล่นกัน ไม่ได้หมายความว่าเราดูถูกหรือรังเกียจเค้าแต่อย่างใด เพียงแต่ว่าเราอาจจะยังใจไม่แข็งพอ ที่จะตักหัวหนูมาดูดกันอย่างเอร็ดอร่อยก็เท่านั้นเอง
กลับมาถึงน้ำพริกสูตรเด็ดกันต่อดีกว่า วิธีการคือ พ่อจะคั่วพริกให้หอมก่อนแล้วก็ไปเด็กอะไรซักอย่างที่คล้ายๆดีปลีแห้งมาคั่ว ตามด้วยเครื่องปรุงลับ 
ตอนนั้นหมูไม่ทันมองมัวแต่ก้มถ่ายรูปหรืออะไรซักอย่าง น้องอีกคนที่นั่งอยู่ด้วย เค้าเห็นพ่อลุกขึ้นไปหยิบ เค้าก็ร้องออกมาว่า “อั๊ยย๊ะ” สงสัยกันว่า จะใช่มั๊ยหนอออออ แล้วก็ใช่จริงๆ 55555555++ โดนเข้าแล้ว
เลยขอพ่อมาลองจับดู …อืมมม ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดนะ ตัวนี้เค้าเอาไปปิ้งจนมันกรอบแห้งแล้ว เสร็จแล้วแม่ก็เอาไปเผาไฟเพิ่ม ให้มันกรอบและหอม (เดาเอา 55++) แล้วส่งให้พ่อ บิใ
ส่ครกตำๆๆๆ จนแหลก ปรุงรส น้ำปลา มะนาว ใส่ผงชูรสด้วย 555++
ออกมาเป็นน้ำพริกหน้าตาแบบนี้ล่ะค่ะ ถึงจะทำท่าตกใจ หรืออะไร แต่หมูก็ชิมนะ …. ขอบอกว่าอร่อยเลยแหละ ตักกินไปซะหลายคำ แถมยังกินต่อตอนเช้าอีกตะหาก 555++
จริงๆ คือ … ไม่ได้กลัวการกินหนู เพราะรู้ว่าหนูนามันไม่เหมือนหนูบ้าน (เคยคิดอยากจะลองชิมหนูนา ที่เค้าขายข้างทางด้วยแหละ) ถ้ามาแบบป่นๆเป็นน้ำพริกแบบนี้ หมูโอเคเลยแหละ แต่ที่ทำใจไม่ได้ คือ เป็นหัวเป็นตัวมาในแกงแบบนั้น ยังทำจายม่ายด้ายยยยยยยย T____T