หลังจากไปหยุดพักผ่อนประจำเดือนตั้งแต่ ๒๘ ก.ค. และเดินทางเข้าอมก๋อยในวันที่ ๓ ส.ค. มีกำหนดถึงเข้าประชุมประจำเดือนก่อนการขึ้นดอยในวันที่ ๕ ส.ค. แต่การเดินทางครั้งนี้ ไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาในรอบ ๑ ปี ๕ เดือน ตั้งแต่ไปอยู่อมก๋อย
ระหว่างอยู่ไชยปราการ มีพายุนกเต็นเข้า ทำให้ฝนตกบ้าง แต่ที่ไชยปราการ ไม่มีน้ำท่วม หรือผลกระทบรุนแรง จึงออกเดินทางในวันที่ ๓ ส.ค. เพื่อเข้าอมก๋อย เพราะต้องไปต่อรถที่ตัวเมืองเชียงใหม่
ก่อนจะขึ้นรถ ก็ได้ถามคนขับว่ารถเข้าอมก๋อยได้หรือเปล่า เพราะได้ข่าวว่าน้ำท่วมถนนสัญจรไม่ได้บางช่วง ก็ได้คำตอบมาว่า น่าจะเข้าได้ เพราะเมื่อเช้าก็ออกมาจากอมก๋อย พอขึ้นรถสักพัก พนักงานเก็บค่าโดยสารก็มาเก็บเงิน ผมจ่ายไปจำนวนเงิน ๑๑๓ บาท ปรากฎว่าเรื่องแปลกเกิดขึ้น พนักงานเก็บค่าโดยสาร บอกว่าตีตั๋วไปลงที่ฮอดแทนแล้วกัน ๔๙ บาท ถ้าไปอมก๋อยได้ค่อยจ่ายเงินเพิ่ม ชักเริ่มเอะใจ
เมื่อรถมาถึงน้ำแม่แจ่มอีก ๒๐๐ เมตรจะเข้าอำเภอฮอดอยู่แล้ว รถข้ามสะพานไม่ได้ ถึงได้เห็นน้ำท่วมเต็ม ๆ ตา โหตั้งแต่เกิดมา เป็นลูกอิสาน บ้านติดแม่น้ำชี เล่นน้ำมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยกลัวน้ำ แต่เห็นน้ำป่าไหลท่วมครั้งนี้ แรงมากจนน่ากลัว ถ้าพลัดตกลงไป ไม่มีทางที่จะต้านกระแสน้ำได้เลย
เป็นความบังเอิญหรือสวรรค์ช่วยไม่ทราบ พบครูศักดิ์ (ศศช.บ้านห้วยบง) โดยบังเอิญที่มาดูน้ำท่วม ครูศักดิ์จึงได้ชวนกลับไปพักที่บ้านอำเภอดอยหล่อ 
ย้อนกลับไปประมาณ ๓๐ กิโลเมตร แต่ผมยืนยันว่าจะขึ้นรถหกล้อ ที่เทศบาลเอามารับส่งข้ามฟากไปอำเภอฮอดเพื่อจะพักค้างตามโรงแรม แต่ครูศักดิ์ให้เหตุผลว่า คนเข้าอำเภอแม่สะเรียงไม่ได้เยอะ โรงแรมจะเต็ม ผมจึงตกลงย้อนกลับไปบ้านพักครูศักดิ์
เช้าวันที่ ๔ ครูศักดิ์จึงได้มาส่งขึ้นรถสามแยกนาฬิกาอำเภอฮอด และเดินทางต่อมาถึงอมก๋อยในเวลา ๑๓.๐๐ น. ของวันที่ ๔ ส.ค. ๕๔ เป็นการเดินทางมาราธอน ภายในจังหวัดเชียงใหม่ แบบข้ามวันเลยทีเดียว ทำให้อดคิดถึงวันที่จะขึ้นดอยไม่ได้ว่ามันจะโหดมากน้อยแค่ไหน
แต่ที่ได้ข่าวมา ณ ตอนนี้ดินถล่มหลายเส้นทางที่จะขึ้นดอย