[24-27 ตุลาคม 2562] 
เด็กๆที่นั่นเขามีความสุขในวิถีชีวิตของเขา เด็กๆที่นั่นน่ารักมากกกกกมีน้ำใจมีจิตอาสาไม่ว่าครูจะทำอะไรเด็กๆจะถามเสมอว่า “ครูมีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ/ครับ” อันนี้โคตรประทับใจเลย ❤️ ไม่ว่าครูจะพาเขาทำกิจกรรมอะไรเขาจะสนุกไปกับทุกกิจกรรมที่ครูพาทำ😃
การไปทำค่ายครั้งนี้เป็นการไปในที่ห่างไกลตัดขาดจากโลกออนไลน์เพราะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ จนคิดว่าถ้าเราเป็นอะไรไปพ่อแม่จะรู้มั้ย แต่เราก็อยู่ได้และก็กลับมาด้วยร่างกายครบ32 ขาขึ้นดอยไม่มีอ้วกสงสัยเพราะตื่นเต้นแต่เมารถมากกก ขากลับเลยจัดหนักอ้วกไป 4 รอบ😄ข้ามเขา 4-5 ลูกไม่เมาได้ไง🥴 จนเผลอหลุดปากไปว่า “ฉันมาทำอะไรที่นี่” 🤣🤣
อ่านบันทึกครูอาสา โดยครูเก๋ ชุติมา ได้ที่นี่