ดื่มด่ำกับธรรมชาติแบบสุดๆ

[24-27 ตุลาคม 2562] ดื่มด่ำกับธรรมชาติแบบสุดๆ #จิมกาแฟกระบอกไม้ไผ่ (ลืมเอาแก้วมาจากหมู่บ้าน5555) #ทานข้าวริมน้ำตก เป็นบรรยากาศที่เชิญชวนให้คุณมาสัมผัสบู๊ยยยยย!!!! #โจเปาและเด็กๆดูแลเราดีมากๆๆๆชื่นชมความมีน้ำใจ ความมีจิตอาสา ความน่ารัก และความกล้าหาญเอาตัวเองเข้าป้องกันครูอาสาในตอนข้ามน้ำตก บันทึกครูอาสา โดยครูธีม ธงชัย อ่านต่อที่นี่

กลับมาอีกครั้งกับครูอาสา หมู่บ้านแม่ฮองกลาง

[24-27 ตุลาคม 2562] อยากจะบอกว่า เราหลงรักที่นี่ ไม่ใช่เพราะแค่บรรยากาศสวย แต่เด็กที่นี่เป็นเด็กที่พร้อมจะวิ่งเข้าหาเราทุกเมื่อที่เราต้องการความช่วยเหลือ โดยที่เราไม่ต้องเอ่ยปากด้วยซ้ำ รูปที่เราถ่ายอาจไม่สวย เพราะถึงตอนนั้นไม่มีเวลาอยากจะจับกล้องด้วยซ้ำ อาศัยดูดจากกล้องเพื่อน เราไม่ได้เป็นคนมีพื้นฐานจิตใจที่รักเด็ก แต่เรารักเด็กที่นี่ พวกเขาจริงใจ มีจิตอาสา และพร้อมจะช่วยเหลือคนอื่นทุกเมื่อ เด็กแบบนี้ต่างหากที่เราหลงรัก ไม่ใช่แค่เด็ก แต่เป็นทุกคนในหมู่บ้านเลยมากกว่า เราเขินทุกครั้งที่แทนตัวเองว่าครู หรือเด็กเรียกครู ไม่ชิน บันทึกฉบับเต็มของครูอาสา โดยครูอัง นาริชชา อ่านได้ที่นี่

เมื่อฉัน…ไปเป็นครูอาสาบนดอย

[24-27 ตุลาคม 2562] เด็กๆที่นั่นเขามีความสุขในวิถีชีวิตของเขา เด็กๆที่นั่นน่ารักมากกกกกมีน้ำใจมีจิตอาสาไม่ว่าครูจะทำอะไรเด็กๆจะถามเสมอว่า “ครูมีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ/ครับ” อันนี้โคตรประทับใจเลย ❤️ ไม่ว่าครูจะพาเขาทำกิจกรรมอะไรเขาจะสนุกไปกับทุกกิจกรรมที่ครูพาทำ😃 การไปทำค่ายครั้งนี้เป็นการไปในที่ห่างไกลตัดขาดจากโลกออนไลน์เพราะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ จนคิดว่าถ้าเราเป็นอะไรไปพ่อแม่จะรู้มั้ย แต่เราก็อยู่ได้และก็กลับมาด้วยร่างกายครบ32 ขาขึ้นดอยไม่มีอ้วกสงสัยเพราะตื่นเต้นแต่เมารถมากกก ขากลับเลยจัดหนักอ้วกไป 4 รอบ😄ข้ามเขา 4-5 ลูกไม่เมาได้ไง🥴 จนเผลอหลุดปากไปว่า “ฉันมาทำอะไรที่นี่” 🤣🤣 อ่านบันทึกครูอาสา โดยครูเก๋ ชุติมา ได้ที่นี่

day-2-บันทึกจากแม่ฮองกลาง

[10-13 มกราคม 2562] Day2 วันนี้ตื่นตอนตี 5.30 นอนเต็มที่จากเมื่อวานที่นอนตอนสามทุ่ม ก่อนนอนใส่อุปกรณ์กันหนาวครบ ทั้งหมวก ผ้าพันคอ ถุงเท้า เสื้อแขนยาวกางเกงขายาว และซุกเข้าถุงนอน อากาศไม่หนาวมากตอนนอน น้องอุ้มไม่เคยปิดไฟนอนต้องมานอนในที่ไม่มีไฟเลยขอเอามือมาแปะตัวเค้าเพื่อความอุ่นใจ ‘พี่เบล หนูขอแปะพี่ไว้นะ หนูจะได้นอนหลับ’ เอ็นดูน้องมากกก จริงๆคือเหมือนพี่เลย 555… นอนได้ซักพักไม่รู้ว่าเพราะถุงนอนหนาหรืออากาศไม่หนาว เหงื่อแตกคร่า เลยถอดอุปกรณ์ทุกอย่างที่ใส่มา และนอนต่อ แต่ตอนใกล้เช้า อากาศเย็นมากกก ใส่ทุกอย่างกลับเหมือนเดิม 555 เค้าโชคดีที่ถุงนอนหนา เลยไม่ลำบากเท่าไหร่ แต่ได้ข่าวว่าเพื่อนๆหลายคนถึงกับต้องตื่นมาผิงไฟทำกับข้าวเพราะนอนต่อไม่ได้ 🥶 เช้านี้ไม่ได้อาบน้ำแหละ เพราะสะอาดตั้งแต่มะวานแล้ว 😜🤭😬 ตอนเช้าทำอาหารเป็นไข่เจียวและต้มมาม่า ทานเสร็จไปโรงเรียน (บ้านไกลมาก เดิน 1 นาทีถึง) ที่สนามฟุตบอล รร เจอเพื่อนๆกำลังจัดสถานที่งานวันเด็กอยู่ เลยช่วยกันจัดของ จัดเวที เป่าลูกโป่ง ใช้อุปกรณ์ง่ายๆ ตกแต่งเวที ช่อดอกไม้ประดับเวทีก็ทำมาจากดอกหญ้า แต่ไม่รู้ทำไมมันสวยมากในความคิดเค้า นอกจากจัดเวทีแล้วก็ต้องแยกของบริจาค ซึ่งเยอะมากกก ดีใจแทนเด็กๆ ดูเด็กๆมีความสุข แค่ลูกโป่งลูกเดียวก็สนุกได้ วันนี้มีการติดป้ายชื่อของครูและนักเรียน

Read More

Day1 เค้าถึงบ้านแม่ฮองกลาง อมก๋อยแล้วนะคะ

[10-13 มกราคม 2562] บันทึกจากแม่ฮอง Day1 เค้าถึงบ้านแม่ฮองกลาง อมก๋อยแล้วนะคะ หลังจากที่สัญญานโทรศัพท์หายไปและไม่มีอีกเลย และจะไม่มีอีก 4 วัน… ระหว่างทางโหดมากอย่างที่เห็น ใช้เวลาเกือบ 4 ชม กับระยะทาง 80 กิโลเมตร นี่ยังไม่รวมรถเมล์จากเชียงใหม่-อ.ฮอด 2 ชม รถสองแถวจากฮอดมาอมก๋อยอีก 2 ชม รวมการเดินทางจากเชียงใหม่ถึงบ้านแม่ฮองกลาง 8 ชม. ปวดก้นระบมไปหมด 😂 มาถึงแต่ละคนต้องแยกไปพักกับโฮสแฟมิลี่ ตามรายชื่อที่ครูต้อมจัดไว้ให้ โฮสแฟมิลี่ของเค้าชื่อ ด.ญ. ฐานิตา ฐานิตามารอรับพวกเราอยู่สักพักแล้ว เค้าแวะซื้อส้มที่ตลาดมาฝากโฮสด้วย 🍊 โชคดีมากที่บ้านของฐานิตาอยู่หน้า รร ในขณะที่บ้านโฮสคนอื่นต้องเดินลง หรือเดินขึ้นเขา ครูอาสาที่พักบ้านนี้มีสามคน คือพี่ปู ว่าที่ ดร. น้องอุ้มสาวบัญชีจาก ร.พ. ศิริราช และเค้า วันนี้ยังไม่มีกิจกรรม เลยแยกกันไปพักผ่อน บ้านของฐานิตาเป็นบ้านไม้ยกพื้นสูง แต่หลังคาเตี้ย เวลาเดินเข้าบ้าน เค้าก็จะหัวโขกกับหลังคาและชายขอบบ้านด้วยความซุ่มซ่ามที่เทอน่าจะชิน และก็โขกอยู่แบบนี้อีกหลายครั้ง

Read More