Rice terrace นาขั้นบันไดที่อมก๋อย
สุขใดไหนเล่า เท่าอยู่กับธรรมชาติ วิถีชีวิตที่เรียบง่าย
สุขใดไหนเล่า เท่าอยู่กับธรรมชาติ วิถีชีวิตที่เรียบง่าย
โครงการคืนความเป็นไทยให้เด็กดอย (พิสูจน์ DNA) ความทุรกันดารของอำเภออมก๋อย ทำให้เมื่อ 10-20 ปีที่แล้ว ข่าวสารต่าง ๆ ยากจะเข้าไปถึงชุมชน เด็กที่เกิดในถิ่นที่ห่างไกล ไม่ได้รับการแจ้งเกิดจำนวนมาก ด้วยเหตุผลการคมนาคมขนส่ง หรือความไม่รู้และไม่เห็นความสำคัญของการมีบัตรประชาชน เพราะชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับการทำไร่ เพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ไม่ได้ออกไปติดต่อชุมชนภายนอก หนึ่งในนั้นคือชุมชนบ้านห้วยหวาย หมู่ 1 ตำบลนาเกียน อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ ที่มีเด็กตกหล่นจำนวนมาก โดยเด็กเหล่านี้มีพ่อหรือแแม่เป็นคนไทย ได้บัตรประจำตัวประชาชน แสดงถึงความเป็นผู้มีสัญชาติไทยแล้ว แต่ลูกไม่มีสถานะทางทะเบียนราษฎรใด ๆ ทั้งสิ้น ที่จะใช้ระบุสถานะบุคคลของตนได้ จึงขาดโอกาส รายละเอียด http://www.4dekdoi.com/home/?page_id=1735
เมื่อปี 2553 ชาวบ้านไม่ได้ขายเห็ดถอบ เนื่องจากการคมนาคม เดินทางลำบาก ขายก็ไม่ได้ราคา ปีที่แล้ว 2554 เห็ดถอบไม่ออก เพราะฝนตกเร็วตั้งแต่เดือนมีนาคม ปีนี้เห็ดถอบออกมากและราคาดี ชาวบ้านสามารถหาได้ขณะตัดหญ้าในไร่ข้าว และได้ขายราคาดี ช่วงต้นเดือนพฤษภาคม บนดอยขายลิตรละ 90 ในเมืองลิตรละ 200 บาท ที่สำคัญคือปีนี้มีชาวบ้านในหมู่บ้านไปรับซื้อกันเองถึงในไร่ เพื่อเอาลงไปขายตัวอำเภอสบเมย พอปลายเดือนราคาลดลงเหลือ 120 และ 50 ตามลำดับ
httpv://youtu.be/2xtzYEG2LVE น้อง ๆ เด็กโตบางส่วนต้องไปช่วยงานในไร่แล้วเพราะฝนตกลงมา ข้าวขึ้น หญ้าก็เริ่มโตต้องไปตัดหญ้า
เริ่มเข้าฤดูฝน เริ่มเห็นความเขียวขจี เริ่มเข้าสู่วิถีแห่งดอย