[24-27 ตุลาคม 2562] ดื่มด่ำกับธรรมชาติแบบสุดๆ #จิมกาแฟกระบอกไม้ไผ่ (ลืมเอาแก้วมาจากหมู่บ้าน5555) #ทานข้าวริมน้ำตก เป็นบรรยากาศที่เชิญชวนให้คุณมาสัมผัสบู๊ยยยยย!!!! #โจเปาและเด็กๆดูแลเราดีมากๆๆๆชื่นชมความมีน้ำใจ ความมีจิตอาสา ความน่ารัก และความกล้าหาญเอาตัวเองเข้าป้องกันครูอาสาในตอนข้ามน้ำตก บันทึกครูอาสา โดยครูธีม ธงชัย อ่านต่อที่นี่
[24-27 ตุลาคม 2562] อยากจะบอกว่า เราหลงรักที่นี่ ไม่ใช่เพราะแค่บรรยากาศสวย แต่เด็กที่นี่เป็นเด็กที่พร้อมจะวิ่งเข้าหาเราทุกเมื่อที่เราต้องการความช่วยเหลือ โดยที่เราไม่ต้องเอ่ยปากด้วยซ้ำ รูปที่เราถ่ายอาจไม่สวย เพราะถึงตอนนั้นไม่มีเวลาอยากจะจับกล้องด้วยซ้ำ อาศัยดูดจากกล้องเพื่อน เราไม่ได้เป็นคนมีพื้นฐานจิตใจที่รักเด็ก แต่เรารักเด็กที่นี่ พวกเขาจริงใจ มีจิตอาสา และพร้อมจะช่วยเหลือคนอื่นทุกเมื่อ เด็กแบบนี้ต่างหากที่เราหลงรัก ไม่ใช่แค่เด็ก แต่เป็นทุกคนในหมู่บ้านเลยมากกว่า เราเขินทุกครั้งที่แทนตัวเองว่าครู หรือเด็กเรียกครู ไม่ชิน บันทึกฉบับเต็มของครูอาสา โดยครูอัง นาริชชา อ่านได้ที่นี่
[24-27 ตุลาคม 2562] เด็กๆที่นั่นเขามีความสุขในวิถีชีวิตของเขา เด็กๆที่นั่นน่ารักมากกกกกมีน้ำใจมีจิตอาสาไม่ว่าครูจะทำอะไรเด็กๆจะถามเสมอว่า “ครูมีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ/ครับ” อันนี้โคตรประทับใจเลย ❤️ ไม่ว่าครูจะพาเขาทำกิจกรรมอะไรเขาจะสนุกไปกับทุกกิจกรรมที่ครูพาทำ😃 การไปทำค่ายครั้งนี้เป็นการไปในที่ห่างไกลตัดขาดจากโลกออนไลน์เพราะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ จนคิดว่าถ้าเราเป็นอะไรไปพ่อแม่จะรู้มั้ย แต่เราก็อยู่ได้และก็กลับมาด้วยร่างกายครบ32 ขาขึ้นดอยไม่มีอ้วกสงสัยเพราะตื่นเต้นแต่เมารถมากกก ขากลับเลยจัดหนักอ้วกไป 4 รอบ😄ข้ามเขา 4-5 ลูกไม่เมาได้ไง🥴 จนเผลอหลุดปากไปว่า “ฉันมาทำอะไรที่นี่” 🤣🤣 อ่านบันทึกครูอาสา โดยครูเก๋ ชุติมา ได้ที่นี่
[10-13 มกราคม 2562] ระหว่างทางคิดตลอด กุมาทำไมว่ะเนี่ย เอาตัวเองมาลำบากเพื่ออ ไกลอิ๊บอ๊าย ทางขรุขระตลอด3-4ชั่วโมง รถกระแทกเจ็บไปหมด แต่ตลอดเส้นทางที่เราไปนั่นเต็มไปด้วยความสนุกและเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมทางที่เพิ่งจะเจอกันครั้งแรกและมีจุดประสงค์เดียวกันที่แม่บ้านแม่ฮอง บันทึกครูอาสาโดยครูเกด
การได้เป็นผู้ให้และเป็นผู้รับในเวลาเดียวกัน ขอบคุณรอยยิ้มของเด็กๆทุกคน นี่เป็นเหตุผลที่เรามาแม่ฮองครั้งที่4 และอยากมาอีกเสมอด้วยความคิดถึง ❤️ ครั้งนี้ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆหลายๆคนที่พอรู้ข่าวว่าเราจะมาก็ช่วยรวบรวมเงินซื้ออุปกรณ์การเรียน บางคนฝากเป็นเสื้อผ้ามา เราได้นำไปมอบถึงมือเด็กๆบนดอยแล้วนะคะ ขอบคุณทุกคนมากๆเลยค่ะ ขวัญ, ครูกิ๊ก,เจมมี่,โบลิ่ง,ไอซ์,โบว่า,เจนนี่,เกมส์,วรกร แคทริยา,จัสมิน,จูเนียร์ เรไรและครอบครัว และขอบคุณบุ๋มสำหรับเสื้อผ้าเด็กๆด้วยจ้า ขอบคุณชะนีขวัญด้วยที่ทนร้อนไปเดินซื้อของเป็นเพื่อนนะจร้า Kwan Kapooklook ขอบคุณรูปภาพจากครูอาสาทุกคนด้วยน้า #บันทึกครูอาสา #บ้านแม่ฮองกลาง #ลาพักร้อนมาสอนเด็กดอย โดยครูมด
ณ แม่ฮอง มี 2 คำศัพท์ที่อิชั้นจำความหมายได้ขึ้นใจ 1. ถ้าถามเด็กๆว่าทางอีกไกลมั้ย? เด็กตอบว่า “ไม่ไกลค่ะ” นั่นแหละ….คือไกล(สำหรับเรา) 😂 2. คำนี้เป็นคำที่อิชั้นกลัวที่สุด….ถ้าเด็กๆชวนบอกว่า #คุณครูคะหนูมีทางลัด“ โปรดจงรู้ไว้ประโยคนี้แปลว่า “คุณครูคะเราไปทางวิบากกันเถอะค่ะ” ถ้าคุณตอบตกลงในตอนนี้..คุณจะได้สัมผัสประสบการณ์ลืมยากในการเดินชมธรรมชาติ -บางช่วงเดินได้เลนเดียวร่วงลงไปด้านข้างเป็นดอยถ้าโชคดีอาจคว้าต้นหญ้า ต้นไม้หรือเถาวัลทัน😍 -บางช่วงทางชันมาก ชันนน ชันนน มีแต่ขึ้น ขึ้น ขึ้น จนคุณหมดหวังเหม่อมองฟ้าแล้วถามว่าตรูมาทำอะไรทางนี้!! แต่เดี๋ยวก่อน!!!….ถ้าคุณถอดใจชวนเด็กเดินกลับทางเก่า….เด็กๆจะหันมายิ้มหวานให้คุณแล้วบอกว่า “อีกไม่ไกลค่ะ” (ย้อนกลับไปที่ข้อ1) 😂😂😂😂😂😂😂 บันทักครูอาสา โดยครูมด
มาดอยครั้งนี้เป็นครั้งที่3แล้วต้องทิ้งทั้งงาน เงิน อนาคต แต่การตัดสินใจครั้งนี้มันคุ้มว่ะ เพราะความสุขมันไม่ใช่แค่ชื่อเสียงเงินทอง #4dekdoi #แม่ฮองกลาง ดูอัลบั้มทั้งหมด โดยครูอุ้ม-ครูนาแอ๊ะ บันทึกครูดอยอาสา 3 : ความสุขที่มากกว่าเงินทอง
‘ครูมิกซ์’ คำนี้ถูกเรียกช่วงวันเด็กมา 2 ปีแล้ว,, ความประทับใจหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นบนหมู่บ้านแม่ฮองกลาง มันอิ่ม มันล้น เหมือนครั้งก่อน เราอยากเล่าเรื่องทุกอย่างให้ใครได้ฟัง แต่ไม่รู้จะเล่ามันได้หมดมั้ย เวลานี้ความรู้สึกมันยังสดใหม่มากๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ความรู้สึกนี้มันจะค่อยๆ จางหายไป… เหมือนอย่างเช่นเรื่องราวหลายๆ อย่างที่เราเคยประทับใจ แล้วมันก็ ‘ลืม’ รูปภาพนี้เป็นเสมือนตัวแทนความทรงจำครั้งนั้น(เมื่อเวลาผ่าน)ที่คอยสะกิดให้เราได้ย้อนเวลากลับไป ว่าวันนั้นเรามีความสุขมากแค่ไหน 15 ม.ค. 2561 #ครูอาสา #วันเด็กแม่ฮอง #อมก๋อย #เชียงใหม่ (โดยครูมิกซ์)
เริ่มต้นวันที่สอง โดยที่วันนี้จะเป็นการจัดกิจกรรมวันเด็กให้น้องๆ ที่โรงเรียนแม่ฮองกลาง (ที่กำลังจะเปลี่ยนเป็นแม่ฮองใหม่) เมื่อคืนอากาศหนาวมาก หนาวจนเราแทบนอนไม่หลับ ชาวบ้านก็บอกว่าก่อนหน้านี้ก็ไม่หนาวเลยนะ เพิ่งจะมาหนาววันนี้นี่แหละ อากาศหนาวขนาดนี้หวังว่าจะได้เจอหมอกบ้างคงจะดี …รายละเอียดใต้ภาพ อ่านต่อได้ที่นี่ (บันทึกครูอาสาโดยครูมิกซ์)
ของฝากจากอมก๋อยค่ะ หวังว่าจะทำให้ทุกๆคนมีความสุข เหมือนทีปุ้ยมีนะคะ ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ แทนเด็กๆและชาวบ้านแม่ฮองทุกคน ที่ช่วยสมทบทุนค่าอาหารกลางวัน เพราะปุ้ยคนเดียวคงทำไม่ได้แบบนี้ มันเป็นก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยที่สุดในโลกปุ้ยเชื่อแบบนั้น (เงินส่วนที่เหลือจากค่าอาหารปุ้ยขออนุญาติมอบให้โรงเรียนสนับสนุนทุนการศึกษา โดยให้คุณครูเป็นคนจัดการนะคะ) คงไม่ต้องถามแล้วนะว่าทำใมถึงชอบไปอมก๋อย แต่ถ้าอยากรู้ต้องลองมาเองค่ะ มันบรรยายไม่ได้จริงๆ #บันทึกครูอาสาโดยครูปุ้ย