กลับมารอบนี้มันมีพลังพิเศษให้เรารู้ว่าต่อไปต้องทำอะไรเพื่อใครอีกบ้าง

‪#‎มีความสุข‬ ‪#‎มีความอบอุ่น‬ ‪#‎มีรอยยิ้ม‬ ‪#‎มีความซื่อใสจริงใจ‬ ‪#‎ครั้งหนึ่งในชีวิตต้องลองไปเป็นครูอาสาบนดอย‬ ‪#‎เหนื่อยนะแต่โคดคุ้ม‬ ‪#‎ขอบคุณทุกอย่างในชีวิตที่ทำให้เรามีโอกาสทางการศึกษา‬..และมีกำลังพอที่จะส่งต่อโอกาสนี้ให้กับคนที่ขาด ‪#‎ใครพอมีกำลังลองส่งต่อส่งมอบสิ่งดีให้เด็กๆกันนะคะ‬ ‪#‎กลับมารอบนี้มันมีพลังพิเศษให้เรารู้ว่าต่อไปต้องทำอะไรเพื่อใครอีกบ้าง‬ ‪#‎ทีมครูอาสา‬ ‪#‎ขอบคุณ4Dekdoi‬ ‪#‎29apl‬-2may’2016 (บันทึกโดยครูกิ๊ฟ)

หัวใจมันพองโตแบบอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก

ในชีวิตเกิดมายี่สิบกว่าปี ไม่เคยมีใครที่ไหนเรียกตัวเองว่าครูมาก่อน และไม่เคยรู้ถึงความรู้สึกของคำๆนี้ว่าเป็นยังไง จนตัดสินใจลาพักร้อนบวกกับวันหยุดมาเป็นครูอาสาบนดอย ที่ๆไม่มีไฟฟ้า สัญญาณโทรศัพท์ ที่นี่มีแค่ชาวบ้าน ต้นไม้ น้ำตก ภูเขา ดวงดาว น้ำใจ และมิตรภาพ ครั้งแรกตอนที่รถเลี้ยวเข้าหมู่บ้านแล้วมีเด็กๆ ยกมือไหว้พร้อมเรียกคุณครู ความรู้สึกตอนนั้นทั้งเขิน ทั้งทำตัวไม่ถูก หัวใจมันพองโตแบบอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก อาชีพครูนี่ยิ่งใหญ่จริงๆ ยิ่งเป็นสถานที่ๆครูขาดแคลน ชาวบ้านและเด็กๆจะดูแลเรามากเป็นพิเศษ ถ้าป้อนข้าวได้คงป้อนให้เรากินละ >< ขอบคุณใครสักคนที่กำหนดให้ฉันตัดสินใจได้มาสอนหนังสือ ได้มานอนกับชาวบ้านที่น่ารักเหลือเกิน ได้มาเล่นกับเด็กๆ มันเป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก และสัญญาว่าจะกลับมาอีก ‪#‎คิดถึงเด็กๆ‬  (บันทึกโดยครูการิม)

วิ ช า ชี วิ ต

ใครจะคิดว่าที่ที่ ไม่มีอะไรเลย กลับเป็นที่ที่ “โ ค ต ร เ ต็ ม” ที่นี่ ไม่มีไฟฟ้า (แต่ใช้โซลาเซลล์ซึ่งไฟมีจำกัด) แต่เราก็ไม่เห็นว่าจะเดือดร้อน ทีวีตู้เย็นไม่มี ก็ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้ มีเท่าไหน ใช้เท่านั้น… ที่นี่ ไม่มีน้ำประปา แน่นอนว่าเครื่องทำน้ำอุ่นนี่คืออัลไลไม่รุจัก แต่เค้าก็ยังอาบน้ำ เนื้อตัวสะอาดเหมือนกันกับเรานั่นละ… ที่นี่ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ แต่กลับมีวิธีการสื่อสารที่ดีกว่าเราด้วยซ้ำ บ้านที่นี่เดินถึงกันหมด ทุกคนไปมาหาสู่ มองหน้าพูดคุยกัน ที่นี่ ไม่มี IPAD ไว้เล่นเกมเศรษฐี ไม่มี IPHONE ไว้อวดกันว่าใครรุ่นใหม่กว่า แต่เด็กๆ ก็มีความสุขกับต้นไม้ใบหญ้ารอบตัวเขา ที่นี่ ไม่ต้องมีรถหรูขับ เพราะเค้าใช้เท้า สิ่งที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดให้เป็นประโยชน์สูงสุด ที่นี่ ไม่ได้ขาดอะไรอย่างที่พวกเราคิดหรอก …พวกเรานั่นละ…ที่คิดไปเองว่าเค้า “ข า ด” จนไม่ได้หันมามองตัวเอง ติดตามอ่านเต็ม ๆ ที่กระทู้พันทิพย์ http://pantip.com/topic/34489810 Cr.ภาพและบทความโดย NeverEndingJourney

อีกความทรงจำปลายฝนต้นหนาวที่ห้วยแห้ง

…ยิ้ม ฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน ความสุขคือชีวิตที่ไม่ต้องสร้างภาพ ^^.. ติดตามเรื่องราวการเดินทาง มิตรภาพ และความสุข โดยครูนุนิข้าวหอม ที่ กระทู้พันทิพย์-ปลายฝนต้นหนาว

อีกความทรงจำประทับใจ “ลุยเดียวตามฝัน”

…ระยะทาง 50 กิโลเมตร ถ้าในกรุงเทพคงใช้ระยะเวลาไม่ถึงชั่วโมงในการเดินทาง แต่สำหรับที่นี่ อมก๋อย 50 กิโลเมตร เราใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมงนิดๆ ระหว่างทาง มีทั้งแดด ฝน ฝุ่น สลับกันไปมา เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำอีกช่วงเวลานึง ทำให้เราได้นึก ทบทวนอะไรหลายๆอย่าง เราเกิดมามีโอกาสในชีวิตที่ดีกว่าคนที่นี่มากแค่ไหน เช่นการเข้าถึงความสะดวกสบาย อาหาร การศึกษาหรือเทคโนโลยีต่างๆมากมาย จนทำให้เราไม่รู้จักคำว่าพอกันหรือเปล่า ทำไมเราไม่ใช้โอกาสที่เรามีให้เกิดประโยชน์สูงสุดแล้วทำให้มันเกิดประโยชน์แก่ผู้อื่น… ติดตามตั้งแต่เริ่มจนจบได้ที่ http://pantip.com/topic/33841947

ประสบการณ์ครูอาสาสงกรานต์ทีผะแหล่

…ไฮไลท์ของงานวันนี้คือรถจากเชียงใหม่ไปอมก๋อยค่า นั่งนานมาก 5 ชั่วโมงเลยทีเดียว ซึ่งรถเราออกจากเชียงใหม่ตอนบ่าย2 กว่าจะถึงอมก๋อยก็ทุ่มนึง มืดเลย และรถก็เป็นฟีลรถหวานเย็นมากกก คนขับรถอยากแวะบ้านก็แวะ อยากแวะซื้อทิชชู่โลตัสก็แวะ 555 ตอนนั่งนี่คิดในใจอยากให้วิญญาณคนขับรถเมล์สาย8 มาเข้าสิงมาก ระหว่างทางก็มีตำรวจขึ้นมาตรวจบัตรประชาชนด้วย ตอนแรกเราก็ทำอึนๆ คิดว่าหน้าไทยอย่างเราเขาคงไม่ตรวจหรอก แต่เปล่าเลยตรวจทุกคนบนรถและละเอียดมาก ดีนะเค้าไม่ให้เราร้องเพลงชาติ…อ่านต่อได้ที่ http://pantip.com/topic/33543510

ไฟไหม้ หมู่บ้านแม่ฮองกลาง

ครั้งแรกที่แอดมินมาเป็นครูดอยที่อมก๋อยในปี 2553 บ้านแม่ฮองกลางเป็นหมู่บ้านแรกและหมู่บ้านเดียวที่ได้ทำหน้าที่ครูผู้สอน ก่อนเปลี่ยนไปทำหน้าที่อื่น ในปี 2555 ไม่คาดคิดว่าชุมชนบนดอยที่เคยเงียบสงบ จะเกิดเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น ไฟไหม้หมู่บ้าน ลำดับเหตุการที่เกิดขึ้นใน วันที่ 1 เมษายน 2558 เวลา 12.39 น. ครูยีโจ เงินสุขใจ โทรมาแจ้งไฟไหม้หมู่บ้านลามไปรวดเร็วมาก ให้ติดต่อ อบต.นาเกียนให้ด้วย แต่ไม่สามารถติดต่อใครได้ ต่อมาเวลา 14.31 น. ติดต่อผู้ใหญ่บ้านนายธนวัฒน์ อ้อนวาณี ทางโทรศัพท์ รายละเอียด ที่สอบถามได้ความว่า ไฟไหม้แถบทิศตะวันออกของหมู่บ้าน จำนวน 23 กว่าหลังคาเรือน บ้านต้นเพลิงที่เกิดเหตุมีการหุงข้าวทำอาหารในตอนเช้าแล้วดับไฟไม่สนิท เริ่มไหม้เวลา 11.30 น. ด้วยสภาพอากาศร้อนในเวลากลางวันทำให้ไฟลามอย่างรวดเร็ว ควบคุมไฟไม่ได้ ไม่มีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ไฟไหม้ในครั้งนี้ หลังจากได้ข้อมูลที่แน่นอนแล้วแอดมินขึ้นดอยในทันทีระยะทาง 70 กว่ากิโลเมตร ปกติใช้เวลา 3.5-4 ชั่วโมง วันนั้นแอดมินใช้เวลาเพียง 2.5 ชั่วโมง ก็ถึงพื้นที่สภาพก็อย่างที่เห็น สรุปความเสียหายไหม้ทั้งหลัง 22 หลังคา ไหม้บางส่วน

Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.