ปลายฝนต้นหนาวบ้านห้วยแห้ง

21-24 ต.ค. 2559 มาคนเดียวพร้อมกับนัดเพื่อนเก่าหนึ่งคนที่เชียงใหม่ เพื่อมารวมกับชาวค่ายอีกนับสิบ กับการมาเป็นครูอาสาที่บ้านห้วยแห้ง ต.สบโขง อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ หมู่บ้านเล็กๆ 17 หลังคาเรือน นักเรียน 25 คน อนุบาล-ม.6
#21 ต.ค.เมื่อรถออกจาก อ.อมก๋อย เพื่อที่จะเข้าไปในหมู่บ้านนี้ เป็นระยะทาง 50 km ดูไม่ไกล แต่ตลอดเส้นทางต้องขับลัดเลาะภูเขาเข้าไป ใช้เวลาราวเกือบ 3 ชั่วโมง แต่ตลอดเส้นทางไม่รู้สึกกลัวอะไรเลย กลับรู้สึกสนุกและตื่นเต้นกับวิวข้างทางซึ่งสวยงามมากและอากาศดี อีก 6 km ก่อถึงโรงเรียนก็มีฝนตกลงมา พวกเราที่อยู่ข้างหลังเลยถูกคลุมด้วยถุงพลาสติกขนาดใหญ่ ประหนึ่งว่าอยู่ในโรงเพาะชำ

Read More

วิ ช า ชี วิ ต

ใครจะคิดว่าที่ที่ ไม่มีอะไรเลย กลับเป็นที่ที่ “โ ค ต ร เ ต็ ม” ที่นี่ ไม่มีไฟฟ้า (แต่ใช้โซลาเซลล์ซึ่งไฟมีจำกัด) แต่เราก็ไม่เห็นว่าจะเดือดร้อน ทีวีตู้เย็นไม่มี ก็ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้ มีเท่าไหน ใช้เท่านั้น… ที่นี่ ไม่มีน้ำประปา แน่นอนว่าเครื่องทำน้ำอุ่นนี่คืออัลไลไม่รุจัก แต่เค้าก็ยังอาบน้ำ เนื้อตัวสะอาดเหมือนกันกับเรานั่นละ… ที่นี่ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ แต่กลับมีวิธีการสื่อสารที่ดีกว่าเราด้วยซ้ำ บ้านที่นี่เดินถึงกันหมด ทุกคนไปมาหาสู่ มองหน้าพูดคุยกัน ที่นี่ ไม่มี IPAD ไว้เล่นเกมเศรษฐี ไม่มี IPHONE ไว้อวดกันว่าใครรุ่นใหม่กว่า แต่เด็กๆ ก็มีความสุขกับต้นไม้ใบหญ้ารอบตัวเขา ที่นี่ ไม่ต้องมีรถหรูขับ เพราะเค้าใช้เท้า สิ่งที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดให้เป็นประโยชน์สูงสุด ที่นี่ ไม่ได้ขาดอะไรอย่างที่พวกเราคิดหรอก …พวกเรานั่นละ…ที่คิดไปเองว่าเค้า “ข า ด” จนไม่ได้หันมามองตัวเอง ติดตามอ่านเต็ม ๆ ที่กระทู้พันทิพย์ http://pantip.com/topic/34489810 Cr.ภาพและบทความโดย NeverEndingJourney

อีกความทรงจำปลายฝนต้นหนาวที่ห้วยแห้ง

…ยิ้ม ฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน ความสุขคือชีวิตที่ไม่ต้องสร้างภาพ ^^.. ติดตามเรื่องราวการเดินทาง มิตรภาพ และความสุข โดยครูนุนิข้าวหอม ที่ กระทู้พันทิพย์-ปลายฝนต้นหนาว