เริ่มต้นวันที่สอง โดยที่วันนี้จะเป็นการจัดกิจกรรมวันเด็กให้น้องๆ ที่โรงเรียนแม่ฮองกลาง (ที่กำลังจะเปลี่ยนเป็นแม่ฮองใหม่) เมื่อคืนอากาศหนาวมาก หนาวจนเราแทบนอนไม่หลับ ชาวบ้านก็บอกว่าก่อนหน้านี้ก็ไม่หนาวเลยนะ เพิ่งจะมาหนาววันนี้นี่แหละ อากาศหนาวขนาดนี้หวังว่าจะได้เจอหมอกบ้างคงจะดี …รายละเอียดใต้ภาพ อ่านต่อได้ที่นี่ (บันทึกครูอาสาโดยครูมิกซ์)
ของฝากจากอมก๋อยค่ะ หวังว่าจะทำให้ทุกๆคนมีความสุข เหมือนทีปุ้ยมีนะคะ ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ แทนเด็กๆและชาวบ้านแม่ฮองทุกคน ที่ช่วยสมทบทุนค่าอาหารกลางวัน เพราะปุ้ยคนเดียวคงทำไม่ได้แบบนี้ มันเป็นก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยที่สุดในโลกปุ้ยเชื่อแบบนั้น (เงินส่วนที่เหลือจากค่าอาหารปุ้ยขออนุญาติมอบให้โรงเรียนสนับสนุนทุนการศึกษา โดยให้คุณครูเป็นคนจัดการนะคะ) คงไม่ต้องถามแล้วนะว่าทำใมถึงชอบไปอมก๋อย แต่ถ้าอยากรู้ต้องลองมาเองค่ะ มันบรรยายไม่ได้จริงๆ #บันทึกครูอาสาโดยครูปุ้ย
วันแรก กับกิจกรรมวันเด็ก เด็กดอย กับคำถามแรก บรรพบุรุษมาที่นี่กันได้อย่างไร ทำไมไม่อยู่ในที่ที่ไม่กันดารขนาดนี้ ถนนที่ไม่ใช่ถนน ไม่มีไฟ ไม่มีสัญาณโทรศัพท์ ใช้น้ำจากลำธาร และครูมาทำไม กับครู 2คนและเด็ก 70 คน วันที่สองกับกิจกรรมวันเด็ก กลางเต็นท์ เด็กน่ารักมากรอครูจัดกิจกรรม กลางแดดและ อาคารเรียน+ โรงอาหาร หลังเดียวกัน วันที่สาม กิจกรรม นำของไปให้เด็กหมู่บ้านใกล้ๆ และเดินน้ำตก ที่ทรหดและเนวิเกเตอร์สุดๆแล้วในชีวิต วันสุดท้าย พบกับวิวบนเขาที่สุดสวยมากๆ ….อ่านเต็ม ๆ ที่นี่ (บันทึกครูอาสาโดยครูเจี๊ยบ)
จริงๆ แล้วการไปอมก๋อยหรือการไปเป็นครูอาสา สำหรับเรามันเฉยๆ นะ เราไม่ได้อยากไปขนาดนั้น แต่การที่เห็นหยุยไปมา 2 ครั้ง ทั้งๆ ที่มันลำบากมาก (ดูจากรูปที่เธอโพส) เราเลยอยากไปให้เห็นกับตาตัวเองว่ามันเป็นยังไง อะไรคือเสน่ห์ของการเดินทางไปเป็นครูอาสาบนดอย …อ่านต่อที่นี่ บันทึกครูอาสาโดยครูมิกซ์
ไม่มีคำบรรยายใดๆอธิบายได้ทั้งหมด นอกจากไปสัมผัสด้วยตัวเอง ตอนไปครั้งแรกเมื่อปี 58 เพียวเพราะได้เห็นกระทู้นึงใน Pantip และอ่านเพจ 4 Dekdoi ทุกวัน ความรู้สึกเหมือน มีบางสิ่งบอกเราว่าเราต้องไป ชวนเพื่อนแล้วก็ไม่มีใครไป ท้ายที่สุดก็ตัดสินใจไปคนเดียว แต่การที่เราไปคนเดียว ไม่ว่าจะครั้งนี้ หรือครั้งก่อน บอกเลยว่า เราไม่เคยกลับมาคนเดียว เพื่อนๆ พี่ๆที่มีที่นี่ทุกคน มาจากต่างที่ ต่างอาชีพ ต่างฐานะ แต่เมื่อทุกคนมาอยู่ที่นี่ ค่ายแห่งนี้ ทุกคนต่างถอดหัวโขน ถอดหน้ากาก ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง ไว้ในเมือง แล้วเป็นตัวของตัวเอง เมื่ออยู่กับเด็กๆ รอยยิ้มของทุกๆคน เสียงหัวเราะ เสียงร้องเพลง ความรู้สึกทุกความรู้สึก มันคือสิ่งดีๆ ที่ทุกคนส่งต่อให้กัน อ่านต่อที่นี่
บันทึกครูอาสาลอยกระทงดงดอย-แม่ฮองกลาง 6-9 พฤศจิกายน 2557 บันทึกครูอาสา “เรื่องราวดี ๆ กับการมาเชียงใหม่ครั้งนี้” โดย ครูส้มโอ บันทึกครูอาสา A Journey to Mae Hong Klang โดย ครูบี บันทึกครูอาสา “ทริปที่โหดที่สุดตั้งแต่เกิดมา แต่ก็ประทับใจมากๆๆๆๆ เช่นกัน” โดย ครูนัท บันทึกครูอาสา อมก๋อยรำลึก โดย ครูปูเปรี้ยว บันทึกครูอาสา “ครูอาสา ณ อมก๋อย ฝันไกลๆที่ไปถึง” โดย ครูฟร้อนท์ “การมีฝันมันเป็นสิ่งที่ดี แต่การได้ทำตามฝันมันเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมกว่านั้น” บันทึกครูอาสา “ลอยกระทงดงดอย” โดยครู เบนซ์ ภาพบันทึกการเดินทาง “Baan Mae Hong Klang” โดย ครูเชอรี่ บันทึกครูอาสา “ลาพักร้อนไปสอนเด็กดอย” โดย ครูหญิง ภาพบันทึกกิจกรรมครูอาสา ครูอาสา 1, ครูอาสา