วิ ช า ชี วิ ต

ใครจะคิดว่าที่ที่ ไม่มีอะไรเลย กลับเป็นที่ที่ “โ ค ต ร เ ต็ ม” ที่นี่ ไม่มีไฟฟ้า (แต่ใช้โซลาเซลล์ซึ่งไฟมีจำกัด) แต่เราก็ไม่เห็นว่าจะเดือดร้อน ทีวีตู้เย็นไม่มี ก็ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้ มีเท่าไหน ใช้เท่านั้น… ที่นี่ ไม่มีน้ำประปา แน่นอนว่าเครื่องทำน้ำอุ่นนี่คืออัลไลไม่รุจัก แต่เค้าก็ยังอาบน้ำ เนื้อตัวสะอาดเหมือนกันกับเรานั่นละ… ที่นี่ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ แต่กลับมีวิธีการสื่อสารที่ดีกว่าเราด้วยซ้ำ บ้านที่นี่เดินถึงกันหมด ทุกคนไปมาหาสู่ มองหน้าพูดคุยกัน ที่นี่ ไม่มี IPAD ไว้เล่นเกมเศรษฐี ไม่มี IPHONE ไว้อวดกันว่าใครรุ่นใหม่กว่า แต่เด็กๆ ก็มีความสุขกับต้นไม้ใบหญ้ารอบตัวเขา ที่นี่ ไม่ต้องมีรถหรูขับ เพราะเค้าใช้เท้า สิ่งที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดให้เป็นประโยชน์สูงสุด ที่นี่ ไม่ได้ขาดอะไรอย่างที่พวกเราคิดหรอก …พวกเรานั่นละ…ที่คิดไปเองว่าเค้า “ข า ด” จนไม่ได้หันมามองตัวเอง ติดตามอ่านเต็ม ๆ ที่กระทู้พันทิพย์ http://pantip.com/topic/34489810 Cr.ภาพและบทความโดย NeverEndingJourney

อีกความทรงจำปลายฝนต้นหนาวที่ห้วยแห้ง

…ยิ้ม ฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน ความสุขคือชีวิตที่ไม่ต้องสร้างภาพ ^^.. ติดตามเรื่องราวการเดินทาง มิตรภาพ และความสุข โดยครูนุนิข้าวหอม ที่ กระทู้พันทิพย์-ปลายฝนต้นหนาว

มหัศจรรย์ แมลงที่อมก๋อย

แปลกตา กับความสวยของแมลงที่อมก๋อย ไม่รู้เขาเรียกว่าตัวอะไรก็ช่าง แต่ธรรมชาติช่างสร้างสรร ได้สวยงามยิ่ง

ฤดูฝน ถนนที่อมก๋อยโหดแค่ไหน ?

หลาย ๆ คนอาจจะมีคำถาม ทำไม ไม่จัดกิจกรรมทั้งปี ก็แค่วิถีชีวิตการเป็นครูดอย ช่วง 4 เดือนฤดูฝน ระหว่าง กรกฎาคม-ตุลาคม ของทุกปี พวกเราชาวครูดอย ก็ต้องงัดสารพัดวิธี เพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย อย่างที่เห็น ขนาดใส่โซ่มัดกับยางรถแล้ว ไปคนยังไปไม่ได้  หากเป็นครูประจำหมู่บ้าน ไปเป็นกันเป็นหมู่คณะ ก็จะได้ช่วยกันระหว่างทาง หากแต่เป็นครูนิเทศก์ ที่ต้องเดินทางคนเดียว สภาพก็อย่างที่เห็น ไปต่อก็ไม่ได้ กลับก็ติด เหนื่อย ท้อ หิว ใกล้มืด แต่ต้องออกจากจุดนี้ไปให้ได้…..

การบวชคือการเตรียมตัวเข้าสู่สังคม

การบวชภาคฤดูร้อน ของน้อง ๆ บ้านแม่ฮองกลาง ระหว่างวันที่ ๓๐ มีนาคม – ๑๓ เมษายน เป็นการเตรียมพร้อม เตรียมตัว เพื่อเข้าสู่สังคม อีกแนวทางในการเตรียมคน แต่น้อง ๆ บางคนก็ไม่ได้บวชจนครบกิจกรรม เนื่องจากยังยึดติดประเพณีการเลี้ยงผี (บรรพบุรุษ) ที่ต้องไปทำตามประเพณี เมื่อคนในครอบครัวมีการเจ็บป่วย การบวชภาคฤดูร้อน ณ วัดบ้านหลวง เป็นการบวชก่อนเปิดเทอมของนักเรียนที่จะเรียนต่อโรงเรียนบ้านหลวง

เลือกตั้งที่อมก๋อย

การเมืองเป็นเรื่องของผลประโยชน์ นักการเมืองที่เสนอผลประโยชน์เป็นที่ถูกใจของประชาชน ย่อมได้รับฉันทามติ ฉันใด ก็ฉันนั้น ไม่พ้นแม้แต่บนดอยห่างไกลอย่าง อมก๋อย นักการเมืองที่เสนอจะพัฒนาอมก๋อย ย่อมได้รับเสียสนับสนุนจากคนอมก๋อย หลังจากเข้าอบรมเกี่ยวกับการเลือกตั้ง ถัดมารับหีบและอุปกรณ์ เพื่อเดินทางขึ้นไปเตรียมพื้นที่เพื่อเป็นหน่วยเลือกตั้ง หมู่ ๑ ตำบลนาเกียน ซึ่งในหน่วยเลือกตั้ง ณ ศูนย์การเรียน วันขนหีบเลือกตั้งขึ้นไปจึงรู้สึกสบาย ๆ เพราะมีแดดบ้าง ถนนแห้งดินแข็งรถจักรยานยนต์พอวิ่งได้ ขบวนรถจักรยายนต์ของกรรมการเลือกตั้ง ถึงจุดหมายปลายทางอย่างไม่เกินความคาดหมายมากนัก วันเลือกตั้งฝนกระหน่ำลงมาแต่เช้า แต่ชาวบ้านก็ทะยอยมาใช้สิทธิ์ตั้งแต่เปิดหีบ ยันปิดหีบ หมู่ ๑ ตำบลนาเกียน มีผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง ๒๓๘ คน มีผู้มาใช้สิทธิ์จำนวน ๒๐๖ คน ถือว่าสูงมาก ชาวบ้านชุมชนให้ความสนใจกับการเลือกตั้งเป็นอย่างมาก หลังนับคะแนนเสร็จในเวลา ๑๘.๐๐ น. ต้องเอาหีบเลือกตั้งมีขึ้นรถครูศักดิ์ บ้านห้วยบง ปรึกษาหารือกันเรื่องสภาพถนน ก็เจอสภาพปัญหาอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด กว่าจะส่งหีบเลือกตั้งแล้วเสร็จเกือบ ๒ นาฬิกาของวันที่ ๔ กรกฎาคม สำหรับสภาพถนนก็อย่างที่เห็นในภาพและวีดีโอ ส่วนหลังจากนี้ไป ก็ไม่รู้ว่านักการเมืองที่ได้รับเลือกตั้งจะทำตามสัญญาหรือไม่ นั้นคือการพัฒนาอมก๋อย ด้านถนนหนทาง

Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.